The New York Times has an article on Parsis’ involvement in building modern India and their dwindling numbers. Access it here.
Parsis have supported many of the country’s institutions and nurtured business and the arts. But their numbers have dwindled at an alarming pace.
From the porch of his century-old home, Khurshed Dastoor has a front-row seat to a tragedy that he fears may be too late to reverse: the slow extinction of a people who helped build modern India.
On 26 September, I presented François de Blois the Festschrift that Adam Benkato and I edited:
Benkato, Adam & Arash Zeini (eds.). 2021. The roar of silence: A Festschrift in honour of François de Blois. Journal of the Royal Asiatic Society 31(3).
The presentation took place at the Ancient India & Iran Trust in Cambridge a couple of days after François’s 73rd birthday. Here is my speech:
Welcome and thank you for joining us today. It is a great pleasure to celebrate François de Blois and his birthday with his friends, colleagues and most importantly his family.
I have a new article in a volume I edited with Adam Benkato for the Journal of the Royal Asiatic Society. More details on the volume will follow soon, but my article is already available on the Journal’s FirstView:
Zeini, Arash. 2021. Ritual and ritual text in the Zoroastrian tradition: The extent of Yasna 41. Journal of the Royal Asiatic Society.
This article examines the extent of the concluding section (Y 41) of the Yasna Haptaŋhāiti in light of the manuscript evidence and the section’s divergent reception in a Middle Persian text known as the “Supplementary Texts to the Šāyest nē Šāyest” (Suppl.ŠnŠ). This investigation will entertain the possibility of an alternative ritual being described in the Suppl.ŠnŠ. Moreover, it argues that the manuscripts transmit the ritual text along with certain variations and repetitions while the descriptions of the extent of each section preserve the necessary boundaries of the text as a textual composition or unit.
No one should postpone the study of philosophy when he is young, nor should he weary of it when he becomes mature, because the search for mental health is never untimely or out of season.
Letter to Menoeceus
What’s life like for a Zoroastrian today? A short piece by Dina Katgara (@dinakatgara) published in The Daily Californian.
دینا کاتگارا درباره زندگی به عنوان یک زرتشتی یا پارسی در عصر جدید.
چندی پیش در مطلبی کوتاه درباره زبان‌شناسی تاریخی، با عنوان «آیا ایرانیان آریایی هستند؟»، به پژوهشهای ژنتیک اشاره کردم. در ادامه آن نوشته این دو کتاب را با توجه به این که هر دو به ایران هم میپردازند، اینجا معرفی می‌کنم.
پژوهش در مورد ژنتیک، نژاد و دی‌ان‌ای باستانی ممکن است در ابتدا برای مطالعات ایرانشناسی و فعالیت ما در سایت BiblioIranica موضوعی فرعی به نظر برسد. اما نتایج این نوع مطالعات میتوانند نقش مهمی در درک بهتر ما از پرسش‌های پیچیده‌ای مانند مهاجرت، رابطه خانواده‌های زبانی و ملی گرایی ایرانی بازی کنند. دو کتاب زیر، این موضوعات را از دیدگاه‌های متفاوت مورد بحث قرار می‌دهند و هر دو در گوشه و کنار به ایران هم میپردازند.
Burton, Elise. 2020. Genetic crossroads. The Middle East and the science of human heredity. Stanford: Stanford University Press.
شخصی در توییتر پیشنهاد کرده بود که چیزی در مورد رابطه بین زبانهای هند و اروپایی و تئوری‌های نژادی و نژادپرستانه بنویسم. من هم گفتم، به روی چشم و بعد پشیمون شدم. چرا؟ چون موضوع از حد یک نوشته کوچک بزرگتر است و در موردش زیاد کتاب و مقاله نوشته شده. با این حال فکر کردم که چند جمله‌ای بنویسم که بد قولی نکرده باشم. سوال به این شکل بود:
Marco Pellegrinis erster Fall, Ein Espresso für den Commissario, liegt mir ganz besonders am Herzen. Ich gewann das Buch in einer Verlosung, die der Autor, Dino Minardi, im März veranstaltet hatte. Doch bevor das Buch bei mir ankommen konnte, brach Covid-19 über uns herein, Lebensumstände änderten sich drastisch, zumindest meine, und so habe ich es erst 5 Monate nach dem Gewinn in meine Hände bekommen und lesen können. Am Anfang der Quarantäne war ja alles noch gut, aber als die Zeit vorantrieb, begann ich meine Bücher immer mehr zu vermissen. Kein großes Problem, aber der Lesealltag, symbolisch für alles Andere stehend, war durchbrochen und im Zentrum war dieses Buch, auf das ich mich sehr gefreut hatte.
The following text first appeared on the blog of the Edinburg University Press on 4 August 2020. The original is here. I am reproducing it here without any textual alterations except some minor formatting.
Zoroastrianism, now a minority faith in Iran and India, is an Iranian religion with a complex textual transmission reaching back to the remote antiquity.
The oldest layers of the surviving Zoroastrian texts are in Avestan language and commonly dated to the middle of the second millennium BCE. Exact dates and circumstances of composition, however, remain uncertain, so that little is known about the socio-political context from which these texts emerged. After two millennia of oral transmission, the texts were finally committed to writing, at a time when the language must have no longer been in active use.
